The Big Apple!

Een kleine week in New York is voorbij. ‘The City that never sleeps’ heeft mij (en papa) wederom een week in haar greep gehad. Voor mama was dit de eerste keer in New York en ik weet zeker dat ze het nooit meer zal vergeten. Van de kamikaze-taxi’s tot het nachtelijke bezoek aan het Empire State Building én zelfs de fietstocht door Central Park, ook al gutste het zweet van haar voorhoofd. De 12 dagen met papa en mama zijn voorbij gevlogen en van mij hadden er nog wel 12 dagen bij mogen komen. En niet alleen omdat dat ook goed is voor mijn beurs;-). Momenteel zit ik in een Greyhound bus naar Washington DC. Ik heb mama en papa voor een tweede maal naar huis gestuurd zonder mij, maar dit keer met de gedachte dat die periode slechts een kleine twee maanden zal duren.

Donderdag 24 mei. Deze dag zouden we het historische Philadelphia verruilen voor het bruisende New York. ’s Ochtends zijn we met de trein vanuit het imposante 30 Street Station naar New York gegaan. Na ruim 5 kwartier kwamen we aan op Penn Station in een regenachtig New York. Nadat we bij Madison Square Garden een taxi hadden aangehouden zijn we naar ons hotel in hartje Chinatown gereden. Na de plichtmatige incheckprocedure zijn we door Chinatown en Little Italy gelopen. Inmiddels was het ook gestopt met regenen en braken de eerste zonnestralen voorzichtig door. Nadat we in Little Italy een restaurantje hadden gevonden hebben we zeker 30 minuten vermakelijk gekeken naar een parkeerplaats aan de overkant van de straat. Door het ruimtegebrek in New York zijn er geen ruime parkeerplaatsen waar je met een auto kan keren, nog een keer in kan steken en vervolgens kan draaien om weg te rijden. Alle auto’s staan in rijen van 5 achter elkaar en soms boven elkaar in stellages. Op deze parkeerplaats, die niet groter was dan 800m², stonden op het hoogtepunt zeker 35 auto’s. En om de zoveel minuten kwam er een klant aan die zijn of haar auto mee wilde hebben. Soms stonden de auto’s vooraan en kon deze zo meegenomen worden, maar vaker stonden de auto’s ergens in het midden of zelfs achteraan, waardoor de uitbater van de parkeerplaats iedere keer auto’s moest verrijden. In en uit auto’s stappen totdat hij zijn T-shirt kon uitwringen. Ongekend dat een man die hele dag in auto’s zit zo kan zweten. Nadat we zijn werkzaamheden hadden aanschouwd zijn we, langs de City Hall en het gerechtsgebouw, richting de Brooklyn Bridge gelopen. Nadat we over de Brooklyn Bridge hadden gelopen zijn we in de richting van Wall Street gewandeld. Na twee korte tussenstops bij St. Paul’s Cathedral en de Freedom Tower sloeg de regen weer toe. Bij de McDonald’s hebben we de balans opgemaakt en besloten we om terug te gaan naar het hotel. ’s Avonds hebben we door Chinatown en Little Italy gelopen en waarna papa en ik in het hotel de NBA play-off wedstrijd tussen Miami Heat en Indiana Pacers hebben gekeken. De regen had onze eerste dag in New York ingekort, maar we hadden toch al enkele leuke dingen gezien.

Vrijdag 25 mei. Papa en mama zaten vroeg in de ochtend in Columbus Park en hebben de Chinese ochtendgymnastieklessen bekeken. Tijdens deze sessies verzamelen zich talloze Chinese ouderen, voornamelijk vrouwen, om samen te bewegen. Enkele Chinese bejaarden nemen zelfs een samuraizwaard mee van thuis om vervolgens Oosterse vechtsporten te beoefenen. Verder zijn er ook Chinese ouderen, voornamelijk mannen, die zich niet gek laten maken door de hectiek van New York en iedere ochtend op het gemak met elkaar een potje dammen of samen karaoke zingen. Het bewonderen van de Chinese activiteiten in Columbus Park zou een ochtendritueel worden voor papa en mama. Nadat ik op een christelijke tijd wakker werd hebben we door Penn Street in Chinatown gewandeld. Persoonlijk vind ik dit het meest typiche stuk Chinese grond in New York. De Chinese uithangborden, van onder andere restaurants, groentewinkels, tandartspraktijken en kappers, vechten om voorrang. De ene nog opvallender gekleurd en grootser dan de andere. Daarna zijn we langs het ‘People with AIDS plaza’ (er kan maar iets naar je vernoemd worden) naar het 9/11 Memorial gelopen. Bij het indrukwekkende 9/11 Memorial konden we een persoonlijke boodschap achterlaten voor de hulpdiensten en mensen die meegeholpen hebben aan de wederopbouw van de Freedom Tower. Uiteraard hebben we dit gedaan en zodoende worden we vereeuwigd in het 9/11 museum. Na het bezoek aan het 9/11 Memorial zijn we naar St. Paul’s Cathedral gewandeld. Dit is het oudste openbare gebouw van New York en George Washington heeft hier zijn presidentiële inauguratie gehad. De kathedraal staat slechts op enkele tientallen meters waar de vroegere WTC Towers hebben gestaan. Het is dan ook een wonder dat dit oude fragiele gebouw geen enkele schade heeft opgelopen bij de aanslagen van 11 september. Dit zullen we maar toeschrijven aan de krachten van boven;-). Na een korte self-guided tour door St. Paul’s cathedral zijn we over Wall Street gelopen langs de Charging Bull (in de volksmond ‘Wall Street Bull’). Schijnbaar hadden de Chinese toeristen dit beeld ook gevonden, waardoor het onmogelijk was om even over de ballen van de stier te wrijven voor economische wijsheid. Bowling Green Park was onze laatste stop in Financial District. Op de grond van dit park hebben wij, de Nederlanders, New York gekocht van de Indianen. Niets herinnert de toerist aan dat moment. Het enige dat nog Nederlands aanvoelt in New York zijn de verbasterde Nederlandse straatnamen. Toen we Financial District hadden gezien zijn we naar Midtown gegaan om een bustour door NYC te maken. Deze dag zouden we twee verschillende routes doen: Uptown Loop en Downtown Loop. De Uptown Tour leidde ons onder andere langs Columbus Circle, Central Park, Dakota Building (beter bekend als de plaats waar John Lennon is vermoord), Amsterdam Avenue, St. John the Divine (New Yorkers claimen dat dit de grootste kathedraal ter wereld is), Riverside Church, Grant Memorial en door de wijk Harlem. Verder leidde de bustour ons langs de musea Guggenheim, Metropolitan en American Museum of Natural History. Nadat de Uptown Tour ten einde was zijn we richting Times Square gelopen waar de Downtown Tour van start ging. Deze leidde ons onder andere langs 5th Avenue, Empire State Building, Flatiron Building, Financial District, Brooklyn Bridge en het gebouw van de Verenigde Naties. De Downtown Tour stond onder leiding van Lee, een man die vooral om zijn eigen grappen moest lachen, maar zo’n aanstekelijke lach had dat papa en ik ook continue aan het lachen waren. De geluidsinstallatie werkte niet, waardoor niemand aandacht voor zijn verhaal had en er zelfs mensen (letterlijk) in slaap vielen tijdens de rondrit. Lee leek het allemaal niet te deren en bleef gewoon doorgaan met grappen maken. Enkele voorbeelden. In het nummer ‘Empire State of Mind’ van Alicia Keys en Jay Z. zingt Jay Z. de volgende zin: ‘if Jesus pays Lebron (James, basketballer/superster van Miami Heat), I am paying Dwayne Wade’ (andere superster van Miami Heat). In New York is er een supermarktketen met de naam Duane Read. Zowel Dwayne als Duane spreek je hetzelfde uit. Daarom kwam Lee met de geniale woordspeling: ‘Jay Z. is not paying Dwayne (Wade), but if he is doing groceries in NYC he is paying another Duane.’ Briljant! Vervolgens had hij nog een dijenkletser. In NYC heet er een buurt SoHo, wat staat voor South of Houston (spreek je uit als Hauston). In Texas ligt een miljoenenstad met de naam Houston (spreek je uit als Joeston). De grap van Lee: ‘SoHo stands for South of Hauston. Not South of Joeston, because then you are at the bottom of the Gulf of Mexico.’ En hij heeft er geen woord van gelogen. En zo had Lee nog enkele gortdroge woordspelingen, waar papa en ik, maar vooral hijzelf het bijna bestierf van het lachen. Bovendien vroeg hij aan iedere toerist uit welk land hij/zij kwam en kende van alle land het staatshoofd. Een markante man. Wij vonden hem zo grappig dat we hem een riante tip gaven, waarop hij antwoordde dat het zijn eerste tip van de dag was, na honderden toeristen te woord te hebben gedaan. We hadden zijn dag interessant gemaakt volgens Lee (zijn letterlijke woorden: ‘you made my day!’) en schijnbaar had hij ook meerdere malen om ons moeten lachen. De Downtown Tour liep bijna op haar einde en we zijn bij het Chrysler Building (in mijn ogen de mooiste wolkenkrabber van NYC) uitgestapt. Bovendien zijn we ook even bij Grand Central Station binnengelopen. Vervolgens hebben we onder de contouren van het Metlife Building en Grand Central Station (wat een locatie!) gegeten en zijn we richting het Flatiron district gelopen. Daarna stond een avondbezoek aan het Empire State Building op het programma, maar helaas was het te mistig op 400 meter hoogte, waardoor we maar zijn doorgelopen naar Times Square (geen vervelende vervanger). Bij Times Square hebben we een taxi terug gepakt naar Chinatown. Tijdens deze taxirit kwamen papa en ik woorden te kort om de taxichauffeur te complimenteren met zijn rijstijl. Vergelijkingen met Niki Lauda en Michael Schumacher werden gemaakt. Wat een baas! Slingerend van links naar rechts door het verkeer op een vierbaansweg. Gelukkig kon mama de dollemansrit ook waarderen;-)! In Little Italy nog even op het terras gezeten en daarna naar het hotel. Onderweg werd de vraag of we behoefte hadden aan een limousine rit eenvoudig gepareerd met: ‘no thanks, we have got our own limo.’

Zaterdag 26 mei. ’s Ochtends zijn we in alle vroegte richting Battery Park gelopen. Langs Freedom Tower, die vandaag eindelijk voor de eerste keer van ons verblijf in New York volledig te zien was en niet in de mist hing, en Wall Street. Aangekomen in Battery Park zijn we in de rij gaan staan voor de Ellis Island en Liberty Island ferry. Deze populaire attracties trekken jaarlijks miljoenen toeristen aan, en ook vandaag hadden alle nationaliteiten de wachtrij weer gevonden. Na ruim een uur wachten en na een intensieve security check stonden we dan eindelijk op de boot richting het Statue of Liberty. Deze groene kolos, geschonken door Frankrijk (wat een aimabel volk;-)!), tekent de skyline van New York. Vanaf Liberty Island hadden we bovendien een schitterend uitzicht op Financial District en het Empire State Building. Na een kleine wandeling op Liberty Island en het Vrijheidsbeeld vanuit alle mogelijke hoeken bewonderd te hebben zijn we met de volgende boot richting Ellis Island gevaren. Ellis Island was vroeger de aankomstplaats voor tientallen miljoenen emigranten die hun geluk in USA gingen beproeven. Een van de weinige plekken van NYC met authentieke geschiedenis. Na een korte self-guided tour hadden we Ellis Island gezien en zijn we weer richting Battery Park gevaren. Na ruim 4 uur stonden we weer aan wal en hebben we met de bus een Brooklyn Tour gedaan. Een busrit van ruim 2 uur door Brooklyn. Erg leuk, omdat je zo op plekken komt, waar je normaal gesproken te voet of met het openbaar vervoer niet snel komt. Na de Brooklyn Tour zijn we ons gaan opfrissen in het hotel. Inmiddels had het kwik van de thermometer de 30°C aangetikt en met een lange broek en een blouse was het zelfs voor mij, een overlever pur sang;-), niet meer uit te houden. Na een kledingwissel zijn we met de taxi richting 5th Avenue gereden en vanuit de punt van Central Park zijn we 5th Avenue naar beneden gelopen. Langs het Plaza Hotel, voor degene die dat niets zegt dit is het hotel van Home Alone 2, de flagship store van Apple, Trump Tower, Abercrombie & Fitch winkel en diverse andere beroemde merken, de Saint Patrick’s Cathedral en het Rockefeller Center. Daarna zijn we weer bij hetzelfde restaurant gaan eten als gisteren, omdat de locatie zo bijzonder was, en na het eten zijn we langs de public library van New York en Bryant Park naar Times Square gelopen waar een avondtour door NYC op het programma stond. Een soort lichtjesroute in Eindhoven, maar dan net iets grootser. Alle bekende gebouwen, parken, pleinen en kerken passeerden nogmaals de revue, alleen dan verlicht. Nadat we 2 uur door een verlicht Manhattan en Brooklyn hadden gereden waren we weer terug bij af; Times Square. Vanuit daar zijn we richting het Empire State Building gelopen om een verlicht NYC vanuit het hoogste observatiedek van de stad te bewonderen. Gelukkig hadden we al kaarten gekocht, dus dachten we snel boven op het dak te staan. Niets was minder waar. Na lang in de wachtrij te hebben gestaan (ruim 1 uur) voor de beveiligingscontrole, duurde het nogmaals anderhalf uur voordat wij met de lift naar boven konden. Als er zich niet het volgende voorval had voorgedaan, hadden we onze tijd uitgezeten, maar nu werden we beduveld waar we bij stonden. Mensen die namelijk geen kaarten hadden, mochten zo doorlopen naar de kassa’s. Wij hadden immers toch al betaald, en zodoende kon het Empire State Building klanten die nog niet betaald hadden eerder naar binnen laten gaan om de druk van de lange wachtrij af te halen. Jullie kennen papa en mij als geduldige mensen. Van papa wordt weleens gezegd dat hij beschikt over Engelengeduld;-), maar deze behandeling schoot ons in het verkeerde keelgat. Na eerst de manager aan zijn jas te hebben getrokken, die de schuld waar afschoof op de jongeman die de heisa veroorzaakte zijn we met een hoop stampij de rij uitgestapt (met ons meerdere toeristen) en zijn we boos naar beneden gegaan om ons geld terug te eisen. Vervolgens kwam de manager van de manager ons te woord staan en binnen enkele seconden hadden we in plaats van een refunt een upgrade, zodat we linea recta naar boven konden met de lift. De zogenaamde express lane zorgde ervoor dat we binnen 5 minuten op het dak van het Empire State Building stonden, in plaats van een anderhalf uur durende wachttijd. Eind goed al goed! Op de 86e verdieping van het Empire State Building hadden we een fenomenaal zicht op een verlicht NYC! Chrysler Building, Times Square, Freedom Tower, Metlife Building en Flatiron Building lichte op. Auto’s waren geworden tot voertuigen ter grootte van een telefoon en mensen waren zo groot als een stuiver. Na een tijdje rondgelopen te hebben op 320 meter hoogte zijn we weer met de lift naar beneden gegaan en richting Little Italy gereden om de geslaagde dag met een Hoegaarden af te sluiten.

Zondag 27 mei. Deze ochtend zijn we met de metro richting Central Park gegaan met de doelstelling om fietsen te huren. De weekenden zijn namelijk autovrij in Central Park en dus was deze zondag een ideale gelegenheid om heerlijk door het park te fietsen. In de buurt van Central Park werden we aangesproken door een Senegalees die ons meenam naar zijn bike rental. Nadat we drie fietsen voor 5 uur hadden bemachtigd zijn we het heuvelachtige Central Park in gefietst. Met name mama had vandaag haar dag en reed als Pantani in zijn hoogtijdagen omhoog op het heuvelachtige terrein;-). Gedurende onze fietstocht heeft Marie-José ‘ik heb het helemaal gehad’ Henkelman meerdere malen gedreigd om de fiets in het ravijn te smijten. Gelukkig heeft ze dat niet gedaan, anders had ze de weg uit Central Park nooit meer gevonden, laat staan naar het hotel, het vliegveld of Nederland. Fietsen door Central Park is een aanrader. De grootte van Central Park leent zich er niet voor om het helemaal te doorlopen, maar op de fietst is het eenvoudig te doorkruisen binnen een paar uur. Van het meest zuidelijke puntje van Central Park (de ingang bij het Essex House) zijn we richting het Kennedy Reservoir gefietst, waar we een mooie overview hadden van het Dakota Building en de Twin Towers van Central Park, langs North Meadow, waar we een wedstrijd baseball van bejaarden hebben gezien, naar het meest noordelijke punt van Central Park en vervolgens weer afgedaald naar het meest zuidelijke punt. Tussendoor hebben we een stop gemaakt bij het American Museum of Natural History. Voor een recommended fee van 2 dollar per persoon zijn we naar binnen gegaan, wat ons een korting van 51 dollar opleverde. Dan is het niet vervelend om een museum binnen te stappen. Het AMoNH staat bekend om haar grote collectie opgezette dinosaurussen en dieren. Na ons bezoek aan het AMoNH hebben we onze fietstocht vervolgd en hebben we de fietsen teruggebracht. De eerste trainingskilometers voor de Franse Alpen zitten in de benen;-)! Daarna over 5th Avenue richting het Rockefeller Center gelopen. Doordat we al op het Empire State Building waren geweest vonden papa en mama het overbodig om op de Top of the Rock te staan. Nadat we rondom het Rockefeller complex hadden gelopen zijn we naar SoHo gegaan. SoHo is een bruisende buurt met allerlei leuke kledingwinkels, restaurants en cafés. NA onze wandeling door SoHo zijn we vroeg in de avond in het Columbus Park in Chinatown gaan zitten en hebben we het Chinese buurtleven aanschouwd. Vervolgens zijn we bij een Thais restaurant gaan eten en is de avond afgesloten in Little Italy.

Maandag 28 mei. Memorial Day. Op de laatste maandag van mei wordt jaarlijks stilgestaan bij de overleden Amerikaanse soldaten. Voor enkele uren, tussen zonsopkomst en 12.00, staat het leven even stil. Echter, niet in New York. We hebben niets gemerkt van deze nationale gedenkdag. Nadat we de dagelijkse ochtendgymnastiek van de Chinese ouderenbond hadden bewonderd zijn we met de metro richting het Solomon R. Guggenheim Museum gegaan. Wereldwijd één van de toonaangevende musea voor moderne kunst. Behoudens het mooie gebouw, de karakteristieke WC pot, en de galerij waarin schilderijen van tal van beroemde schilders (van Gogh, Appel, Picasso en Monet) hingen, viel het bezoek aan het Guggenheim tegen. De tentoonstellingen waren erg abstract en alleen échte kunstliefhebbers schijnen hiervan te genieten. Wij, als cultuurbarbaren uit het nietige Budel, hebben dan simpelweg te weinig inbeeldingsvermogen om de kunst écht te begrijpen;-). Na drie kwartier stonden we al buiten en zijn we in de heerlijke ochtendzon door Central Park gelopen. Iets waarvoor je niet gestudeerd hoeft te hebben om het te waarderen! Na een lange wandeling, en enkele rustpauzes op de vrije banken langs het pad, zijn we door de dierentuin het park uitgelopen. Op 5th Avenue zijn we St. Patrick’s Cathedral binnengegaan en vervolgens zijn we naar het VN gebouw gelopen. Helaas hadden de ambtenaren van de VN vandaag een dag vrijaf gekregen. Daarna zijn we met de taxi naar Washington Square Park gegaan. Hier hebben we een klein uur in de schaduw gezeten en ben ik, de situatie deed zich zo voor, uiteindelijk met een waarzegger, of tovenaar (geef het beestje een naam), aan de praat geraakt. De enige vrije plek in de schaduw was namelijk langs een man die leek op Tita Tovenaar. Met een zwarte cape en zwarte puntmuts was deze man de attractie van Washington Square Park. Een dergelijke circusattractie is natuurlijk niet erg uitnodigend om langs te gaan zitten, maar schaduw is schaduw en het was die dag ongekend warm. Uiteindelijk vertelde hij over zijn beroep als waarzegger en dat hij ontzettend slim was, waardoor hij goed mensen kon lezen. De beste man was zo goed in zijn vak dat hij niet alleen mijn leeftijd, tot twee keer toe, fout raadde, maar ook dacht dat ik enig kind was. Gelukkig voorspelde hij wel een succesvolle toekomst voor mij in het bedrijfsleven;-)! Maar of ik daar nu veel waarde aan moet hechten… Nadat papa en mama waren bijgekomen in Washington Square Park zijn we door SoHo en TriBeCa terug naar Chinatown gelopen. Door de hitte was het geen pretje om buiten te lopen, waardoor we op het heetst van de dag even de luwte van onze hotelkamer hebben opgezocht. Vroeg in de avond zijn we door Little Italy gelopen en hebben we bij de plaatselijke Italiaan gegeten.

Dinsdag 29 mei. Voor papa en mama de laatste dag en voor mij voorlopig de laatste uren in New York. Na het ontbijt zijn we met de taxi naar het Greyhound station gereden en hebben we afscheid genomen. De bus naar Washington DC stond op me te wachten. Na enkele dagen Washington DC vlieg ik door naar de cowboystaat van Amerika; Texas! Wordt vervolgd…

Maarten